Najtrudniejszym zadaniem nauczyciela jest ocenianie uczniów. Wymaga refleksyjnego podejścia, ogromnego wyczucia, czytelnych kryteriów. W klasach młodszych opisowemu ocenianiu podlegają osiągnięcia uczniów oraz zachowanie. Dokonuje się takich opisów zwykle na zebranie z rodzicami, na semestr, na koniec roku szkolnego jako opis na szkolnym świadectwie. Trzeba się do tego zadania dobrze przygotować, robić systematycznie notatki, a to zabiera oczywiście sporo czasu

„Jak opowiadać o stanie „wyjęcia spod prawa” nielegalnych imigrantów, którzy nie mogą iść ani do lekarza, gdy dokucza im ból zęba ani na policję, gdy są zmuszani do prostytucji, maltretowani przez sutenera lub też kochani dosłownie „na zabój”. Jak pisać o „świecie równoległym” imigrantów, którzy zesłani do katakumb krainy dobrobytu, troszczą się o nasze podbrzusza jako kuchenne popychadła lub seksualne niewolnice. I jak przedstawić to wszystko, nie stając się ciepłymi kluskami krytyki społecznej, przy czym tu, w barze chińsko-tajskim, będącym miejscem akcji sztuki „Złoty smok” Rolanda Schimmelpfenniga, ciepłe kluski to kluski azjatyckie. Schimmelpfennig unika niebezpieczeństw teatru zaangażowanego, epicko obniżając temperaturę swojej dramaturgii poprzez wplatanie w nią cytatów z bajek i dzielenia na poszczególne sceny na podobieństwo ułożonych na talerzu porcji sushi.”

Książka przeznaczona jest dla osób rozpoczynających naukę języka francuskiego oraz osób uczących się tego języka na poziomie A1.

Będąc nauczycielami często spotykamy na swojej drodze uczniów z trudnościami w nauce i takich, którym potrzebne jest dodatkowe wsparcie. Jak się okazuje, aby pokonać trudności, czasami wystarczy zmiana metod pracy – na przykład wprowadzenie gier, które praktycznie wszyscy uczniowie lubią. Dzięki Zondle możemy to zrobić w atrakcyjny i przyjazny dla ucznia sposób

Spotkanie, prowadzone w formie warsztatowej, podzielone będzie na dwie części : - Część 1. - W całości poświęcona zagadnieniom egzaminacyjnym - Część 2. - poświęcona będzie skutecznym i sprawdzonym metodom nauczania w środowisku wojskowym

Niemiecki film dokumentalny znalazł się w paradoksalnej sytuacji: mocno jak nigdy zaznacza się jego pozycja i jednocześnie dają o sobie znać jego słabe strony i nieobecność na pewnych polach. Przyczyny tego stanu rzeczy są rozmaite, ale najważniejsze z nich można sprowadzić do wspólnego mianownika. Z jednej strony wcale nie słabnie kreatywność – nie najlepiej, z reguły, opłacanych - dokumentalistów. W efekcie oferta filmów jest bogata i zróżnicowana tematycznie, a wiele produkcji otrzymuje krajowe i zagraniczne nagrody. W roku 2012 niemiecki dokument - Musik als Waffe [Muzyka jako broń] Tristana Chytroschka – otrzymał nawet Emmy Award. Z drugiej jednak strony pogarszają się warunki ramowe prezentacji tych kreatywnych produkcji publiczności kinowej i telewizyjnej.

Zasmuciło mnie zestawienie dwóch wczorajszych publikacji na temat przygotowania szkół dla sześciolatków – oficjalnej (NIK) i medialnej (Rzeczpospolita). Bitwa polsko-polska trwa w najlepsze i niestety kulami cały czas dostają dzieci. Wygląda na to, że najmniej przejmują się tym dziennikarze. Mają przecież dziennikarskie mięso i są szczęśliwi, że mogą trochę namieszać...

Czym jest kreatywność? Jak myśleć kreatywnie? Czy każdy ma w sobie moc tworzenia? Jak w naszym codziennym nauczycielskim świecie, zabieganym „od dzwonka do dzwonka”, wciąż na nowo wskrzesić w sobie tę nowatorską iskrę? Jak nie popaść w rutynę i lenistwo, gdy tyle gotowych materiałów mamy na wyciągnięcie ręki?